Gönlün elleri var derler…
Doğrudur…
Senin gönül elin, hep avuç avuç umut içirdi susayan dudaklarıma…
Gönlün gözleri var derler …
Doğrudur…
Senin gönül gözün, hep ışığı gösterdi görmeyi beceremeyen gözlerime.
Gönlün dili var derler…
Doğrudur…
Senin gönül dilin, hep sevgiyi söyledi, sevgiyi heceleyen yüreğime,
Gönlün bağı var derler…
Doğrudur…
Senin gönül bağın, hep vefayı bağladı çözülmüş hislerime…
Gönlün sesi var derler…
Doğrudur…
Senin gönül sesin, hep seni besteledi sözlerimde…
Gönlün teli var derler…
Doğrudur…
Senin gönül telin, özlemi döker gecelere sağnak sağnak,
Hep özlemi titretir yüreğimde, nota nota…
Do, re, mi, fa...
Senin gönlün eliyle,
Senin gönlün diliyle,
Senin gönlün bağıyla,
Senin gönlün gözüyle,
Senin gönlün teliyle,
Gönlüme gönül olur aslında...
Gün olur güneş gibi, gün olur sağnak sağnak.
Elindeki eski keman ''sen'', ''sen '' diye inlerken...
Gönlüm gönlünü arar yine...
Haziran ve geceyken...
Kayıt Tarihi : 5.8.2008 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)