Gönlümde Yankılanan Şiiri - Bekir Acar Baha

Bağrımda bir yangın, gönlümde bir dağ,
Karakışın soğuğu, içimde bir ağ.

Düştüm yollara, yitirdim umutları,
**Aşkla yanarken içim, dünya karanlı.

Sesleniyorum rüzgarlara, dağlara,
**Hasretimden dökülen, bir garip türküyüm ben.

Sevdamı sararım geceye yıldızlarla,
**Gönlümde yankılanan, ıslak bir nazım var.

Bir gülüşündü aydınlığımın sebebi,
**Karanlık günlerimde, seninle dolup taşar içim.

Aydınlığa açılan kapım sensin,
**Gökyüzünden süzülen bir melek, kalbimde gizli.

Kopan bir gül dalı gibiyim, solgun ve kırık,
**Ama içimde yeşeren bir umut, her daim diri.

Dinmiyor içimde fırtınalar,
**Gel, sarıl bana, sığınacak liman ararım.

Kalemi elime aldım, ama kelimeler yetmez,
**Aşkın anlamını anlatmak, bir ömür sürer.

Gözlerin, yıldızlardan daha parlıyor,
**Gecenin karanlığında, seninle aydınlanıyor dünya.

Gönlümde bir nehir, akar durur sana,
**Sensiz geçen günler, bir ömre bedel var ya.

İncitme kalbimi, nazlı bir çiçek gibi,
**Sevginle beslenen, bu yürek sana meftun.

Sözlerim yetmez anlatmaya duygularımı,
**Bir bakışın yeter, dilimde dolaşan tüm hikayeler.

Gökyüzünde kaybolan bir yıldızım,
**Sensiz geçen her an, karanlık bir iz bırakıyor.

Sonsuz aşkımı yazdım satırlara,
**Kelimelerimde kaybolan, bir aşk destanı.

Gel, sarıl bana, yüreğini hissettir,
**Çünkü seninle dolup taşan bir ömür var önümde.

Aşkınla yanar içim, sevdamla coşar,
Gönlümde yankılanan, sadece senin adın.