Milli Eğitim Bakanlığı hükümet bazında hizmettir. Milli savunma Bakanlığı ordu bazında ulus devlete özgü, milli varlığa hizmet alanı, yani bir hizmettir. Buraya bir parti yandaşlığı yılışmaz, yılışamaz! Biliyor muydunuz bunu? Ben dün öğrendim, ama hep hissettim. ‘Ama’ dedim, bu farkı gördünüz mü? Ama demekle, bilgimi dile alacak kadar düşünceme kaydetmedim, kaydedememişim diye bir hüzün, geç de kalmış değilim diye bir teselli birleşimi ile mutluluk zenginleştim. Şimdi ancak bunun bilincindeyim demiş de oluyorum aynı zamanda. Yani, bilinç düzeyimin bu safhasına kadar öyleyse, ister okul, ister mahallede, sokakta vs. şiddet yer edinebilir. Bu durumda örneğin okulda, çocuğum yetim değil ben yaşıyor olduğum ile, ama çocuğumun okulu sefil, bilinç yelkenimin hissiz, duyarsız, umarsız direkleriyle. Okulda da yetim değil, öğretmeni yaşamın üstün güzellikleriyle donanımlı. Ama bu analı babalı haliyle öğretmenli çocuğumun okulu sefil, demokrasi kültürünün bağımsız birey kimliğimi belleğimde bilinç taşımıyor, belime kambur ederek, kişisel veya kolektif, yani toplu şiddete tanıklık olabiliyorum sadece. Şiddet, bir kendini ifade etme yöntemi mi? diye bu konuyu da tv’de dinlediğim haliyle değerlendirdim, yorumladım kendimce. Dinlediğimi acaba anladım mı diye bir kendimi kontrol merakıydı bu. Dinlediklerimi düşünmeye bir dip notlarımdı. Milli varlığımıza vatandaş olmak içtenliğine hususiyet duyarlığım, hassasiyetim aynı zamanda….
Türk milleti, düşünme varlığına saygı üstünlüğüdür. Bu üstünlük ‘insana yönelik’ öncelik değeridir. İnsan, vatan, soy, maddiyatı vb’i ile adlandırılmıyor düşünce varlığında. Bunu bilmeyenler olabilir, bilmeyen var diye vatan varlığı ve bütünlüğüne laf edilmez sere serpe hallerle…. Kaldı ki, saldırmaya artık, El insaf denilir. İnsan, kendi bastığı dalı ağacın tepesinde iken keser mi? Kendi ruhuna hakaret eden şeytan zaten ve sadece…
Kendini koruyamayan bir topluluğu Türk milletinden ayırmak, kavramlarla da olsa, onları bir terör vahşetinin, bir sömürge terörünün eline teslim etmek demektir. Bu terör elindeki bir tehlikeyi de kendi ellerimle, yani yüce Türk milleti değeriyle kuramam. Bu karar ve kararlılık insan sevmek yüceliğidir, insanlığını uygarlık yüceliğinde yükselen hududunda özgürlüktür. Yüksel Türk, yüksekliğin hududu yoktur dedi Mustafa Kemal Atatürk. İnsan sevmek, insanı anlamaktır. İnsanı anlamak, tehlikeden korunmasını sağlamak ve her tehdit, her tehlike karşısında hukuk üstünlüğünde de korumaktır.
21 Ekim 2008
Tamamını Oku
