Geldiğin gün aydınlasın gönlümde ki tan yeri
Bu sensizliğe susamış ruhumun son demi
Yakarışlar da çırpınışlar da bıraktın sen beni
Yersiz, yurtsuz ve kimsesiz yaşadım bu arş-ı âlem i
Yalnız senin nazarın da akıttım bu son teri
Sanki sam yeli gibi esip girdin kanıma
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta