Geldiğin gün aydınlasın gönlüm'de ki tan yeri
Bu sensizliğe susamış ruhumun son demi
Yakarışlar'da çırpınışlar'da bıraktın sen beni
Yersiz, yurtsuz ve kimsesiz yaşadım bu arş-ı âlem i
Yalnız senin nazarın'da akıttım bu son teri
Sanki sam yeli gibi esip girdin kanıma
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta