Yeryüzü yalnızlığını anlatan hormon çifliğinde
Kendini üretmeye alıştırmış ve kabullenmiş haliyle insan
Alıp atmalı atölyelikli şehirleri yutup içine alan gar-garajlarda
Yol kenarlarında gırtlağına kadar gömülü çöp bidonları gibi atık...
Kendi soyunu tüketmek için adeta
Dövdükleri kızgın demirlerden daha büyük öfkelerle kudurup
Toprağında söyleştikleri hayatı yerinden kazımaya kurmuş saati
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta