Yeryüzü yalnızlığını anlatan hormon çifliğinde
Kendini üretmeye alıştırmış ve kabullenmiş haliyle insan
Alıp atmalı atölyelikli şehirleri yutup içine alan gar-garajlarda
Yol kenarlarında gırtlağına kadar gömülü çöp bidonları gibi atık...
Kendi soyunu tüketmek için adeta
Dövdükleri kızgın demirlerden daha büyük öfkelerle kudurup
Toprağında söyleştikleri hayatı yerinden kazımaya kurmuş saati
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta