Gömü Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Bir gömü buldum, bu benim diyen,
tozlar arasında, hafif ucu görünen.
Sokaklara çıkıp, doyasıya güldük,
o ne eğlenceydi, bir mavilikte öldük.
Ve ne kadar gizemliydi, anlattı
kendini, kimse almadı, o gözleri
yeterdi, boşverin selamın binbir
çeşidi var, gülümsemenizden
dağılan gamzeler en güzeli.

Bu ağıdın çevresinde uzak
mesafelere gider, gömüyü
teslim eder, dönerdim.
Beni olduğum yere bırak,
sen işine bak dedi.

27/12/2014