Gölgesi Bile Şiiri - Mahmut Çeçenoğlu

Yine mi geç kaldı kuşlar
sevmek için
uçmaya,
kurudu sanki
mor yamaçlı dağlardaki
ceylanların
su içtiği pınarlar,
gül kokularında
yaprak gibi titreşti
özlemler,
maviler bulutlara karıştı
buğulu
hüzünlü yağmurlu
gözlerde,
bazan gitmek istersin ya
dumanlı bir dağ başına
ıssız bir adaya
ormanda küçük bir kulübeye
böğürtlen dallarının
arasına
dinlenmeye değil
unutmak için,
çıkmaz aklından
gölgesi bile sevdanın,
atarsın kendini
güneşin battığı yere
çilingir sofrasına,
güzel olur
yine de
rakı ve seni düşünmek...