Ne zaman seni düşünsem,
Gökkuşağı doğardı gözlerimde,
Ne zaman yanıma gelsen,
Baş tacı olurdun günümde…
Senle birlikte olduğumda,
Hüzün uğramazdı,
Yaşadığım yere,
Nereye gitsem
Sen de benimle gelirdin…
Gölgem değil,
Yüreğimin güneşiydin,
Bedenimin ateşi,
Ruhumunsa baş tacıydın…
Yaşadıklarımız gelince aklıma,
Şimdi acıyla buruklaşıyor,
Yüreğim…
Ben yine yürüyorum aşka,
Bu sefer gelecek daha başka,
Ben gülümsüyorum artık,
Ne sen varsın,
Ne de senin hayalin,
Ne de başımın tacısın…
Ben gülünce,
Peşimden geliyor gölgem,
Benimle birlikte gölgem gülümsüyor.
Sen ise tozumdan bile uzaktasın…
Çünkü ne yanımda olmayı,
Ne düşlerimde kalmayı,
Ne de gölgem olmayı,
Hak ediyorsun…
Kayıt Tarihi : 22.9.2010 19:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yenal Karavelioğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/09/22/golgem-bile-olamiyorsun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!