Gölgeler büyüttüm içimin izbe yerlerinde
Hiçbirine bir ad koyamadım, adsızdılar, adıl kaldılar
Tutku diyemedim onlara, aşk hiç değil
Kara sevdaların gölgesine sığındılar bazen
Akkor kıvamındayken yüreğimin iştiyakı
Arzı delen çığlıkla helak oldular
Ardında ne bıraktıysa yalan hükmünde
Geride ne kaldıysa hiçlik babında
Ve uğrunda ne yaptıysam beyhude
Adem olacak, varlık adına
Ademoğlu yolunda sayısız, sıfatsız yalan adına
Tut ki yaktım özgemi, saldım onu asıl sahibine
Kaç şarlatan talibidir, ruhsuz cesedimin
Ona kendilerinden kof dogmalar bahşedecek
Şafaklarıma hüsnüzan safiyetinde çıkar hayallerim
Kim öldürür onları, kim takar ayaklarına prangayı
Kaybolamıyorsam içinde niçin vardır aşk, niçin sevda
Ebediyet tohumları yeşerttim mavi okyanuslarda
Ki yaşamak ölümümdür,
Şu sarhoş gezegenin çatısı altında
Siyahi bir elemdir,
Firavun tahtına kurulanlara zoraki kölelik
Açılsa Kaf Dağı’nın yolu, çizilse alnıma yeniden kader
Gider miyim, satar mıyım ruhumu,
O acı ki yürek dağlamaya alışkındır
Melankolik zafiyetler arar kendine
Müflis aşk mağdurlarını yakalar,
Ziyade hüzne müptela olsunlar diye
Kayıt Tarihi : 28.5.2006 21:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirlerinizin bir kısmını okudum. beğeldim yalnız belki bir şey sizde farketmişsinizdir.
şiirdeki ruhu biraz kaybetmişsiniz sanırım bunu sebebide şiirde sat endişesinie gitmişsiniz ve bunu sonucunda şiirinizde şiir dilinde uzaklaşma hissi doğmuş bir nesir anlatımın kaymıştır.
başarılar dilerim
dilerim bana kızmamaışsınızdır.
edebiyat mezunu olduğum için şiirden biraz anlarım .
saygılar .
Güzel bir tesbit. Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (2)