Gölgeler Şiiri - Celal Bahar

Sokaklar boş, parke kaplı yollarda yürüyorum,
Sarı sokak lambaları geceye meydan okuyor,
Seni aramak değil de bulamayacak olmak beni yoruyor,
Zira öldüğünü bilerek attığım her adım,
Benden hesap soruyor.

Beyhude gezme,
Sevdiğin toprağın üstünde değil altındadır diyorlar,
İnanması güç, kabullenmesi imkânsız, dayanması mümkünsüz…
Sana getirir diyerek kendi gölgemi kovalıyorum,
Geçtiğim her kaldırım taşına inatla seni soruyorum,

Sürekli hiç bilmediğim caddelerde yürüyorum,
Çünkü bilindik yerde olsan, gelirdin diye umuyorum,
Ey sevgili, ben her gece hiç bıkmadan seni arıyorum,
Seni aradıkça da, alev olup yanıyorum.
***
Gözüm köşe başından çıkan gölgelerde,
Ama sahibine bakmıyorum,
Uykusuz olsam da seni bulmadan,
Gece bitmesin diye yatmıyorum,
Gelecek diyorum, mutlaka gölgelerden biri onun olacak,
Yüreğimdeki hasretin yerine, kavuşmanın sevinci dolacak.
***
Karanlığı yırtarcasına,
Işıklarını saçarcasına çık ansızın karşıma,
Öksüzüm sensiz,
Ne yapabileceğimi bilmiyorum işte bir başıma,
Ne olur beni daha fazla yorma,
Gel artık sende Allah aşkına,
Gölgeleri sahiplen ki gönlüm dönsün şaşkına.