Gölge Vaktiydi Şiiri - Özlem Çay

bir kehribar molada
raflara diziliyken mayıs sözleri,
kaçını vurdum demir kubbede?
kaç elbisesiz düş,
kuyruksuz, kaç duvak yaktım?
söyle gece, kaç irin söküldü döşünden?

yele nazır ben öleli üç güz geçti,
kent gölgeleri derin köklerine çekerken..
üstüme çöken yasın sığ suları;
yaraların arasına ektiğim
çiçek tohumlarını sökerken,
üç deli hüzzam geçti öleli,
duyulmadan, görülmeden..

ikindi vakti,gömdüler
üzgülü bir sığınağın
üstü başı ıslak yalnızlık kuyusuna
yaşamış mıydı, hiç bilmedikleri
bir bedeni
çamurla karalanan dünyada
elleriyle, dilleriyle yaralayıp gömdüler..
kimliksiz kavgaların
mahrem diyetlerini tutup,
yaftalı etiketlerini söküp
iman gücüyle gömdüler....⚘
......özlem/