Gelecegime dair hiç bir inancim kalmadi artik: ne gökyüzü mavi nede bulutlar beyaz.
..
Susarsan kaybolur zaman,Susarsan..üşürüm çiğdem tellerinde gülüşün ıslak,solar gökyüzü,iner perde perde,sancılı bir akşam olur,Susarsan... susmuşluğum,la yaşayamam
..
Bir çocuk doğdu..minicik elleri,gözleri..ağlayıp geliyor dünyaya..evren bu kadar sorun içinde kıvranırken,gökyüzü yeryüzü değişirken,yine binbir umutla adı Barış konuldu..Kimbilir onu neler bekliyor..çareleri bulması için geleceği yeni düzenlerle kurtarması için gençliğe bir can daha doğdu..hayırlı olsun dünyaya iyi ki doğdun Barış diyelim..Diyelim ki ellerin uzansın barış getirsin dünyaya,gözlerin umutla parlasın ışıl ışıl...hiçbir çocuk,ana ağlamasın barış içinde kaynaşsın...
..
Gökyüzü sana sesleniyorum
Koynundaki hangi yıldızı benden daha çok seversin
Kıskansam mı diye soruyorum sana
Ben sana; senin sadeliğine aşığım
Bir sevgi bir aşk istiyorum senden
Bir gökyüzü oldum, bir de yıldız
..
Havanın soğuğu değil içimi üşüten,
sensizlik ve kimsesizlik....
hiç kimseye aldırmadan
gökyüzü ağlıyor ben ağlıyorum...
yanımdan geçenler bakıyor,
kimbilir ne düşünüyorlar,
hakkımda ne düşündüğünüz umurumda değil,
..
Gökyüzü de şaşırdı, bugün daglar herzamankinden daha heybetli ve karanlık
..
Karardı gökyüzü
Şimşekler çakıyor
Doğa kızgın
Doğa ağlıyor
Sıcaktan kavrulan
Ağaçlar gözyaşlarıyla
Islanıyor
..
Rengini senden alırken deniz ve gökyüzü; İzmir'de Kordon olmak vardı, Kordon'da rüzgar, rüzgarda yaprak mesela... Martılar adını zikrederken aşıklara; İzmir olmak vardı şimdi ayaklarının altında, toprak kokmak yağmurundan sonra mesela... İzmiri yaşayamamak; hüzzam bir beste olmakmış dudaklarda, Kordon'da, bir mızıkada... "S.M" - 28.10.2013
..
Mevsimlerden sonbahar,aylardan ekim,
Gökyüzü bulutlarla kaplı ve karanlık,
Dallar boynunu bükmüş,yapraklar sararmış solmuş,
Ağaçlar ağlıyor sanki yaza veda eder gibi,
Mevsimlerden sonbahar,aylardan ekim,
Gökten çığlık atarcasına kuvvetli bir gürültü,
..
Kefenim deniz oldu,mehtap mezar taşımdır.
Gökyüzü ona mesken,yağmurlar gözyaşımdır.
Aşkımın ateşinden mehtap bir volkan oldu.
Lavlarıyla kavruldu yeşil gönlüm,kurudu.
Kuruyan şu gönlümün,görüntüsüne inat,
..
Bugün de gökyüzü parçalı bulutlu
Yüzler de somurttu
Yine de bir umuttu
Yağmurun kokusu
Gökyüzü ağlıyor s’onu
Beklerken toprak kokusu
..
İnsan mutluluğun nefesini teninde hissedebilir mi? Ben hissediyorum.Söylediğin tek bir kelimenle..Hani sabahları isteksiz isteksiz uyanırsın, hava da kapalıdır.Bulutların ardı arkası kesilmeyen kasvetli bir gökyüzü..Sonra öğlene doğru Güneş utangaç utangaç gülümsemeye başlar, ışığını yayar yeryüzüne..Benim için sen de öylesin..O koca güneş gibi ısıtıyorsun içimi..Ellerimi açtığımda parmaklarıma dokunabiliyorsun.O koca güneş gibi..Aşkını öyle dolu yaşıyorum ki..Sonbahar diye bir mevsim yaşamadım sanki..Ağaçlar hiç yaprak dökmemiş gibi; yemyeşilmiş gibi..Baharı yaşatıyorsun bana.Tüm ihtişamıyla..Başıma gelen en güzel şeysin …Şeysin diyorum çünkü; tarifini henüz bulamadım.Bir durum mu, eylem mi? Anlayamıyorum ki! Bildiğim tek şey mutluluğun nefesini hissediyor olmam… Sayende..
..
Gönül Cidarlarında
Salınan hüzün
Bir kuş ukdesinde pelesenk
Pencerene konan
Güvercinlerin
Senfonisi
Mübah vakitlerin habercisi….
..
Direndi gökyüzü
sevişmelerden sonra düşen ter damlalarını seyretti
ölümlerden sonra dökülen gözyaşlarını...
sevinç çığlıklarını duydu
toprağın bağrını açıp yalvarışında düşündü,
patladı gökyüzü
sevişmelerden geriye kokusu kalıyor terin
..
Mavi giyerdi mesela, sabah olsun diye sabirsizca bekler, perdelerini günün ışıklarıyla birlikte açardı.Baş örtüsü sarıydı, güneşi temsil ederdi o ve çiçekleri kırmızı turuncu mavi...Yeryüzü adeta onun aynada ki suretini andirirdi...Mevsimlerden yazdı...Bulutlar ortünce maviliği, güneşin sarısı kara bulutların ardında kaldı..Bir siyah kadifeydi gökyüzü...Aynada ki siyahlığın bir yansıması..Hani belki de cürümlerinin karası..Yoksa olabilir mi bir sonbahar hatırası...Aslında hiç kimse bir kimse değil.. Kimsenin yok bir aynası...Herkesin gizlenip durduğu sadece dev aynası.
..
Bugün yağmurun beni ıslatmasına izin verdim
telaşsız ağır ağır yürüdüm kaldırımlarda
içimden ağlamak geldi birdenbire usulca
bulutlar dolusu ağlamak inşirah bulmak için
en az gökyüzü kadar
en az gökyüzü kadar
..
Sorsan, ikimiz de maviydik;
ama birimiz deniz, birimiz gökyüzü...
biz bu kadar aykırıyız işte...
sen gökyüzüsün,
dilediğince uçarsın,nefes alırsın...
ben denizim gelgitleri olan,
dipsiz ve tehlikeli...
..
Hep bahsederler göğün maviliğinden,
Bizde bahsedelim güzelliğinden.
İnsanlara rağmen değişmeyen,
Yeryüzüne inat,
Her sabah başka başka,
Her akşam aynı olan gökyüzü.
..