GÖKYÜZÜ ŞİİRLERİ

vatanımsın ey kara toprak mavi gökyüzü
gökyüzüne baksam şehitler güler semalardan
canım yandı demem vurulsam da alnımdan
ölsemde vaz geçmem geçmem vatanımdan…
..

masmaviydi gökyüzü
bir yolcu ilerliyor yavaş adımlarla
ebede doğru yürüyor sonsuzluk kervanıyla
bitmemiş aşkını kalbine gömerek gitti.
..

Ve ben en çok da
Çocuklara iman ettim
Bu masmavi gökyüzü altında.
..

Hani bir ses duysam koşarak çıkacağım teneffüse, ama yok ki;
Gözlerim, camdan sızıp gelecek bir ışıkta, ama yok ki,
Gece olmuş, gökyüzü yıldız dolmuş ama samanyolu yok ki,
Uyumuşum mışıl mışıl o inanılmaz yastıkta,ama uyandım O YASTIK YOK Kİ:((
..

Gökyüzü bilir
Kanat çırpışını
Gizli sevdamın...
..

Garibanlık, dalgaların kıyıya vurması gibidir.
Ne zaman birinden medet umsan kendini kıyıya köşeye atılmış bulursun.
Aslın da dalgalar da gariban, dalgalar gökyüzü kadar mavi değillerdir...
..

Gece gözlüm,
hadi sil gözlerindeki hüznü,
çünkü senin gözlerindeki yıldızlar,
yüreğimin gökyüzü.
..

Bir rivayete göre gökyüzündeymiş aşk. Gecenin karanlığında, sabahın ilk ışıklarında. Bazen yıldızları saymak, bazen ise rüzgarı hissetmek. Soğuk, bir o kadar da his dolu.. Ve tam yüzüne çarptığı an. Gözler kapanır, derin bir nefes. Sonra.. Sonra yine sen. Sanki kollarımı açmış da seni bekliyormuş gibi, sanki rüzgarı değil de seni hissediyormuş gibi. Her gün aynı yerde, her saatte. Gözlerin, gülüşün kaç gece eder? Kaç hayale daha yer açmalıyım gönlümde? Bir gün beraber bakacağız göğe, beraber sayacağız yıldızları tek tek. Belki de farklı farklı isimler verip aynı hayalde buluşacağız birlikte. Aynı gökyüzü, aynı gece, aynı hayalle birlikte. Kollarımın arasında sarıp sarmaladığım bir sen, yanına usulca uzanmış bir ben. Sen kollarımın sıcaklığında uyumuşsun, ben seni izlerken. Korkunç rüyalar görürsen, sarılabileceğim kadar yer ayır bana kendinde. Tutabileceğim bir el ve sendeki nefesim.Yeni bir gün doğuyor. Yüzümüze düşen güneş, ışıkta kısılan gözler. Yeni bir sabahı görelim, sabahın ilk ışıklarını.. Hatta biz dünyanın bütün sabahlarına iki bilet alalım. Hayallerimize birer birer koşalım. Gökyüzüne ve kendine iyi bak sevgilim.
..

Derdimi biliyorum hayaller peşinde
Koşmaktan yoruldum kendi kendime
Hayaller kuruyorum seninle birlikte
Mavi gökyüzü uzanırken sahilde...
..

Yüreğin kadar temiz bir gökyüzü altında
Gözlerin kadar güzel bir şehir durur karşımda
Öyle güzel falan da dediğime bakma aslında
Hiç çekilmiyor bu güzellik yokluğunda
..

Ne öyle yalınayak gezersin çocuk;
Gökyüzü kaftanın,
Yeryüzü bir çift kundura mı sanırsın? ..
..

…ve fakat bize hiç denk gelmedi;
Ne sorunsuz bir gün,
Ne dalgasız bir deniz,
Ne de bulursuz bir gökyüzü
..

duran ancak duranı duyabiliyor, görebiliyordu. her ayağın sağlam bastığı her defa, kırmak ya da kırılmak zor ve birdendi. bu olduğunda parçaları öğütmek zaman aldığından ne kadar güneşte ne kadar rüzgarda kaldığı mahsulatı etkiliyor, ısınıp kavrulan sonra soğuyan eylemci de yağmurla katılıyordu. yer, yerin altında olmadığı bir anda, kumlar yerinde duramayıp herkes oldu. herkes herkese kavuşup oynamaya başladı. aşırı hareketlilikten ısınan sıcaklık, küçüklüğü, yokluğu ve mesafeyi unutturmuştu. hatırlayamadıklarını derinden hissedenler için dünya büyüdü, gökyüzü ulaşılmaz bir hal aldı. bir açık göze bin açık söz feda idi.
burada işler hep böyle yürür dedim, hep böyle yürümese de
..

Hiç gelmedin sen bana. Sana şiir yazamaya hakkım yok. Uykusuz kalmaya hakkım yok. Seni bir mevsim sevmeme hangi mevsim izin verir? Ne mesut yaz akşamları seni sevmeye hakkım var. Nede soğuk bir kış gecesi seni düşünerek içimi ısıtmaya.


Sen hiç umut vermedin bana. Her gece seni penceremde beklemeye hakkım yok. Mesela bir ölü dirilmeyi bekliyor. Sokaklar bayramı geceler sabahı ve fakir çocuklar uçurtmalarını ama benim seni onlar gibi beklemeye hakkım yok.


Sen gitmeden öncede yoktun. Seni özlemeye hakkım yok. Hayal kuramam mesela. Ben deniz sen gökyüzü dalıp gidiyorum. Ölürken bile bulutlarına bakarak ölüyorum. Ama bunu düşünmeye hakkım yok. Öyle değil mi?
..

Egolarina söyle artik asagi inebilirler
Gökyüzü ağlar savrulurlar
Uzak tutma platonik beddualarini
Bilirsin oksuzlerim yuvalarina aliskinlar
..

Her aşkın bir rengi vardır.
Benimki mavi...
Gözlerinde gördüğüm
Deniz ve gökyüzü...
..

bir gökyüzü oluyorsun,seyrediyorum seni
bir bulut oluyorsun,ıslatıyorsun beni
bir şarkı oluyorsun,dinliyorum seni
bir annem oluyorsun seviyorsun beni...
..

Bak gökyüzü karardı işte, Bir karanlık geceyide sensiz kucakladım! Sensiz fısıldadım ölümü karanlığın kulağına, Bir gece daha bitecek gözyaşlarımla ve yine bir sabahı bensiz senle karşılayacağım, Güneş o güzel yüzünü gösterecek ve senin suretini göreceğim yine her güzel şeyde.. Gün yine akacak belki ama saat yine işleyecek ama! (sen) olmadan olacak hepsi ve her saniye 'sen sen' diye atacak! yine çıkacağım sokaklara koşarak geldiğim hani senin yanına.. İşte o sokaklara fakat bu sefer farklı bir şey olacak, Arkamda o yollarda ıslaklıklar olacak..Ne diye sorma? Biliyorsun çünkü her damlada sen olduğunu.. Ve gün devam edecek acıyla.. o sokaktan çıktığımdan seninle buluştuğum yere geleceğim..Aşk mekanımıza..Bu sefer suretim gülmeyecek oturacağım.. Etrafa bakacağım seni arayacak yine gözlerim.. Derdimi soracaklar belkide kimse bilmeyecek derdimin sen olduğunu.. Her an çıldıran bir çocuk olacağım işte, her an ağlayan bir çocuk! Bugün yine bitmek üzere bu sefer benle karşılayacağım geceyi.. Hani demiş yani Nazım hikmet ben sensizde yaşarım ama senle bir başka yaşarım bende diyorum ki.. Sensiz geldim senle yaşadım, sensizliği öğreniyorum... Sensiz bir günü öğreniyorum.. Acıyla da olsa sensizliği öğreniyorum..
..

Üç yıldızlı bir albaydı gökyüzü
bense bir asker
karşısında önüm açık gezerdim.
..

Bu akşam gökyüzü hüzünlü
Yüreyimdeki hüzün gibi
Bbu akşam dökülen yapraklar mahsun bakıyor
Yıldızlar parlamıyor ay bile gülümsemez oldu
Haykırmak istiyorum avazım çıktıgı kadar bagırmak
Ne garip su hayat dün sarkılar söyleyen bendim oysa
İçim acıyor
..