Fotoğrafının bile,
Göz bebeklerine bakınca,
İçten ve samimi,
İnsanın yüreği hızlı atıyor,
Heyecanlanıyor...
Kaldır desem de yüzünde ki gizemi,
Sen yine duymuyorsun beni...
Adını ne diye çağırsam,
Önemi yok nasılsa...
Gökyüzü yürekli kadın,
Sırma saçlım, belalım...
Dudaklarının arasında ince bir çizgi,
Hadi durma,
Bana öyle bir mutluluk resmi çiz ki,
Ömür boyu olmasa da,
Uzun sürsün yine mutluluk.
İşte en çok da,
En çok da bu koyuyor bulutsuzluk...
Kayıt Tarihi : 31.5.2017 13:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!