Gökyüzü Ağlıyordu Şiiri - Celal Bahar

Gökyüzü ağlıyordu sen görmedin.
Şimşekler çakıyordu duymadın.
Depremler oluyor,
Kıyametim kopuyordu hissetmedin.
Gözlerin kapalıydı sanki kulağın sağır,
Kopuyordun işte benden ağır ağır...
***
Dört bir yanda ağıtlar yakılıyor.
Can bedeni yırtarak ayrılıyordu.
Ölüm gibi değil sanki doğum gibiydi,
İçimdeki sen,
Dışımdaki bedenin binlerce misliydi.
Yani çok olan azdan çıkıyor,
Az olan ise ortalığı yıkıyordu.
***
Toprak suya küsmüş içmiyordu.
Balık deryaya darılmış yüzmüyordu.
Çiçek dalına kırılmış açmıyor,
Kuzu kurdu gördüğü halde kaçmıyordu.
Sen benden kopuşunu görmedin.
Görseydin mümkünü yok gitmezdin...