ağlamayacaktım çünkü
yumuk yumuk ellerimde vragmadan oyuncağım vardı
bir tutam saçı annemin
minik parmaklarımın arasında
bir sevgi baharı
bir şefkat yuvası
kardı yaşamın hamurunu tanrı
sardı kollarını bebeğine anne
yandı kirişleriyle nefretin serüveni
uyandı umut grizu patlamalarıyla çoğalan galerilerde
serçe-dilemma-hür-dünya-
Ne zaman kır çiçeklerinden bahsetsem
terk ediyor beni kadınlar
anlayamıyorum ben bunu
ben ve kır çiçekleri ne yaptık ki kadınlara
gözlerini kırpıştırdı
eğildi hürriyete
sırtında hançer vardı
çocukça gülümsedi
lütfen kendinizi almayı unutmayınız
sır gibi sakladım elinin çizgilerini günlüğümde
her kelimenin altını çizdim verdiğin busenle
karanlık inlerde aradım inlemelerini
gizildedi sevdam kadın yüreğine
insanlar neden alaysı bakarlar bana
güneşli bir gün, yakıyor sıcak
yürümeye koyulmuşum Elazığ'ın kaldırımlarında
herkesin yanında sevdiği
sevgilerini pekiştiriyorlar kucak kucak
dinlenmek için duruyorum
seni andım diye yağmur yağar mı
seller bendimi her zaman aşar mı
ey sevgili gönlümü zülfünle bağla
seni sevdim diye neşe ağlar mı
karayım gökyüzünde kışın olurum
kocaman,kararmış gözlüklerin arkasında
sana bakıyorum
sana bakarken dünyaya akıyorum
dünyaya akarken evrene dalıyorum
bu gönlüm Mecnun'la niye eş bilmiyorum
bir Kamber eksiliyor sana baktıkça yüreğimden
İspinoz der ki
kötü günler yakında
bir bakarsın açlık kapıda
İspinoz der ki
aileler olmuş perişan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!