Kendince iki tarih seçip arasında doğdu.
Ona göre bir mısracık tır yaşam veya anlamlı bir kelime.
Bu
şekilde,
ölmemeyi planlıyor ve tüm hayatı şiirlerin iplerinde...
anlatı güçlü olsun diye :)
zamanın çehresinde görürüm yüzünü
günler,aylar,yıllar benz inden silinmiş
mutluluk diye bildiğim şey,
sana anlatamadıklarım..
gözlerimdeki parıltı,o gizemli uzaklık,
hep başkaca bilinmiş
Sana bakıyorum kimi zaman
Benimle konuşurken resmedilmiş bir anına
Benden zincir halkaları dizilmiş gibi
Boğaz köprüsünün bağlantısına yetecek kadar sana
Kelimeler utancımı taşıyabiliyorlar henüz
Bir Babam vardı benim
Ben yaşadıkça yaşar sandığım
Çocuğluğumun şımartısı
Hayatı kendisinden bir yer sandığım..
Bir babam vardı benim
Kendimizden habersiz çığlıklarla sarıldığımız hayat,
ilk adımlar sonra,
titreyerek bir çocukluk sarhoşluğunda,
Babamın, iki dudağımın arasından beklediği bir kelimeydi
Yüzümdeki bir tebessüme dünyalar feda edilirken
Nekadar da eğlenceliydi
Bağışla beni
mutluluğu sen sandım
baharın gelişinde ilgin varmış gibi
çimlere serpili çiçeklerle
bağışla...
sessizliğinin asaletinde
yine bir kar mevsimi
bir şehrin soğuk sokağından ziyade
bir dağın ağaçlı yolunda bir kaç saatte olsa
kendi ruhumun içinden geçiyormuş gibi
taze karları kıtırdatarak yürümek isterdim
kuş seslerine terkedilmiş zamanı
yaz sıcağına,,maruz ve de mağrur
salkım söğüt özlemler
bir nehrin iki kıyısına sere serpe
ufuğu uzunca kirpiklerimden çiğler
güneşten ürken şeftali ağacıyım biraz
hüzünler
yaslar
yollar gider içime..
yüksek şelalelerde
sarp kayalardan kendini bırakan dingin sular gibi;
sevişler dökülür içime
Gözlerimde yılların aradığı bir şeyler yok artık
Hayatı seve seve çığlık atan martının seyrettiği nesneyim
Bir soluğa sığdırdığım dizelerle tarif etmiyorum artık
Ben rıhtımda oturan zarif bir insancıl,
İşe o seni sevdiğini söyleyemeyen benim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!