Felaket iner gök, yıldırımlar kor
Kıtlık zincir örer, yeryüzü mahzun hor.
Gözyaşı çağlayan, dağlar haykırır
Korku sarmış kalbi, insanlık titrer zor.
Savaşın kılıcı sevdayı biçer
Nükleer karanlık ufukları içer.
Pandemi bir ejder, nefesleri yer
Ruhlar zincirdeyken, umutlar göçe gider.
Siber hayaletler gerçeği çalar
Denizler kükreyip vatanları yutar.
Göçmen bir gölgedir, yollar dilsiz yar
Yürekler sönük kor, özgürlük bir bahar.
Lakin bir şafaktır, kalpte doğar nur
Sevgiyle uyanır, insanlık bir sur.
Birlikle kırılır, lanetin demir mur
Zaferle taçlanır, özgürlük ebedi gurur..
Kayıt Tarihi : 27.10.2025 16:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
🌘⭐☀️
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!