çift olduğumuz masalarda tek kaldık
hep uzaklara karşı döktük gözyaşlarımızı
yolcu olan bizdik aslında o masalarda
yol almadı mı ömrümüz yalnızlıklara
onlardı ısınan başka kanatlar altında
üşümedik mi yalnızken boş sokaklarda
teselliyi nerelerde aradık kim bilir
sığamadık sevilenler safına
bize ait olmadı yüreklerimiz
yalnız kırkınlığı bizimdi
yalnızlığı bizimdi
tek taraflı sevdalar taşıttık çoğu zaman
tek üzülen olduk
çaresiz olan bizdik çay masalarında
payımıza talihsizlik düştü talihten
onca sözden -''ayrıldık'' kaldı dilimizde
hesabı bize kaldı mutluluktan onunla çaldığımız günlerin
boş sokaklar bize kaldı
sabaha nöbet tutan geceler bize kaldı
acılar bize kaldı yine
boşa geçen günler hep ömrümüzden demir aldı
nasılda kuş gibiydi hallerimiz
uçtuğumuz gökler çöktü sanki
yosun tuttu gün yüzü görmeyen kalplerimiz
bize parçalanmış hayaller kaldı
yıkılmış bedenin enkazı kaldı bize.
Kayıt Tarihi : 14.12.2014 19:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yok
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!