Gözlerim gözlerini öpünce
Sakın kaçırma
Ya da bakma benden taraf
Nefes bile alma
Süzül yılan gibi sessizce yanımdan ama
Sakın kaşlarını çatma
Sen bakma suyun böyle bulanık olduğuna
Yağar yağmur,
Açar güneş,
Sevdam biçer durulur.
Sen bakma havanın böyle puslu olduğuna
Kimi zaman şiire çalar gözlerin
Bir gün batımı kadar güzel ve eşsiz
Ve ay ışığı kadar sessiz...
Seni anmama sebep
Zamansız ve sebepsiz aklımı çalan
Ölçülü olmayı öğrettin bana sen
Çelişsen de kendinle yine direttin bana
Ölçülü sevda
Ölçülü sevgi diye
Hani ya, sevgide ölçü olmazdı?
Hani ya, ölçülü sevgi, sevgi sayılmazdı?
Gönül gözüm görmez oldu
Şiir sözlüm neredesin
Ruhum aşkınla beslenir
Ruh-u özüm neredesin
Gönül gözüm, ruh-u özüm, iki gözüm neredesin
Bilemezdim senle ben
Bu kadar az zamanda
Öylesine ateşli sevişip ayrılacağız
Bilemezdim seni ben
Bu denli derinden
Gözleri ufka kilit, gönlü aklına esir
Soru okyanusunda bir meddim bir cezirdim,
En bildik hislerinde bir yitiği arayan
Kendi evreninde yitik bir serseri meteordum ben...
(İstanbul,1997)
Ne gezersin ey serseri salya sümük, ensemde
Bulanıksın, yapış yapış göze gelmez bir demde
Neye niyet neye kısmet neye hikmet bilmezsin
Zemheri bu, puslu gece, ayaz gezer tepende
Ne vakitli ne vakitsiz bir zamanlı zamansız
Kayıp değildi yaşadıklarım
Her yaşanan bir zamanın hırsızı
Suyu gider kumu kalır misali
Yaşananlar zamanın kirli demi
Kayıp değildi yaşadıklarım
Acemi öpüşler girdabında savrulan
İki ruh iki bedenin
Uzak sevişlerinin
Kıvranışıydı ilişkimiz
Hem çok yakın hem uzak oluşumuz
Severken terk edişimiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!