Gökhan Koz Şiirleri - Şair Gökhan Koz

Değil aşk sadece 'Seni Seviyorum' demek,
Aslında o sevipte izah edememek,
O gönlün baglandığı, aklın almadığı,
Dilinin dönmediği o duyguyu hissetmek...

Aradım seni, dolaştım tüm dünyayı;
Buldum sonunda, aşk denilen deryayı;
Dalıp o deryaya aşk oduyla yandım da;
Anladım o an Mecnun ile Leyla'yı...

Sen bu yüze çirkin - gül desen de,
Gül yüzde değil yar gül desende,
Gül aşksız olamaz, bilirsin yarim,
Aşk da sende, gül de sende...

Yanmada durmadan gönül, gül yüzlü güzel ile,
Açsam gönlümü ona, iki satır gazel ile,
Yar sevmezse bu aşk, yakar kül eder beni;
Kurtulsam yanmaktan, bir amansiz ecel ile....

Adını duydukça can bulan kulağımı,
Keserdim adını duymayacak olsam.
Aşkına can verip can bulan bu canımı,
Verirdim ecele seni sevmeyecek olsam...

Geceleri yatarken kurduğum hayalleri,

Aşkına gönül eğdiğim;
Gönül seni heceler.
Duy beni sevdiğim;
Yalnız kaldığım geceler...

Odam benim dört duvar,

Ne güzel bulunur, yardan daha ne,
Sevmişim seni ben candan daha ne,
Sen ben bir olmuşuz yetmez mi;
Ne isteyim ben Allah'tan daha ne...

Yar ben seni niye sevdim? Bilemedim,
Ne gülsüz, ne gönülsüz edemedim,
Her göz göze geldiğimizde dilim tutuldu;
Yar 'Seni Seviyorum' diyemedim...

Hayat siyah beyaz sen yoksun yanımda.
Gözüm kapadım mı görüyorum sanki seni, renkleri.
Gelemezsem yanına şu dağları aşıp da;
Açılmasın o zaman gözümün kepenkleri...

Ah yarim sen yok musun;
Bu gönlüme taht kuran.
Ah yarim sen yok musun;
Sevilip de varılmayan...

Ah yarim sen varsın ya;