Seni
Var etmemek için nasıl çırpınmış
Anan Hazal gelin
Ne bilsin di
Hiç yoktansa
Üretmenin ne olduğunu
Sert bir tekmeyle uyarmışsın
Anacığını
Sanki
'beni söküp atma'der gibi
Acıyla büyüyen Hazal gelin
Acıdan korkmuş olsa gerek
Çünkü
Senle beraber
Yedi kız evlat doğurmuş
Üzüntüsünden sevinememiş bile
Üstüne kuma gelince
Sanki
Çok öncelerde yaşamış gibi
Sanki
İhtiyarlamış da
Küçülmüşsün gibi
Korkmuşsun ağlamaktan
Sevindirmiş Hazal gelin seni
Alnının tam ortasında
Kocaman bir
Mavi boncuk
Kendi bedeninden büyük
Erimişsin günler boyu
Ve
O gün gelmiş ki
Gecenin bir vakti
Gene sessiz
Ve
Senmişsin gibi
Analığının kısırlığının sebebi
Yummuşsun gözlerini
Havar! havar!
Dövünmüş anacığın
Ne güzel uyumuş meğer
O gece
Gece sabaha devrilince
Küçücük canından kalan
Kocaman bir nazarlık
Gökçe bebe
Kayıt Tarihi : 20.12.2008 18:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yüreğinize sağlık diyorum biliyorum ki bu şiir yürekten gelir...........
Yarınsız Yarınlar
Küçücük başlangıçlar onlar
Çocuklar,yarınlar, umutlar
Bazılarının geleceğini hazırlamadan
Yüreklerinde sevgi olmadan dünyaya getirdikleri
Bazılarının kocaman sevgilerle bekledikleri halde
Sahip olamadıkları çocuklar
Dünyaya hazırlıksız ve sevgisiz geldiği için
Ortada bırakılan
'Kaza ile oldu' diye öylesine doğurulan çocuklar
Yasak çocuklar
Tecavüz çocukları
Adsız çocuklar
Kahraman çocuklar
Engelli çocuklar
Çocuklar ahh çocuklar
Yarınsız yarınlar
Eli kolu bağlı minicik kalplerinde
Koskoca hüzünler taşıyan
Umutları ile evcilik oynayan oyuncaksız çocuklar
Gözlerindeki pırıltı ve masumiyetten başka
Başka birşey bırakmadan kirletilmiş
Işıkları söndürülmüş çocuklar
Umursanmayan yalınayak
Bedeni sabunla tanışmamış
Saçına tarak değmemiş çocuklar
Ahhh çocuklar
Anne-babanın Üç beş dakikalık keyfini
Yaşama gelemeden giderek ödeyen,
Annelerinin rahminden
Beyaz önlüklü bir doktorun karanlığa attığı çocuklar
Artık yitmeyin
Gitmeyn çocuklarHer çocuğun adı 'umut' bende
Ali, Ayşe, Zeynep, Deniz
Siz hepiniz,
Umutsunuz,ışıksınız, yarınsınız
Ve Sanki hepiniz doğurmuşumca benimsiniz
Çocuklar ah çocuklar
Yitmeyin gitmeyin çocuklar
Mart 2001
Fatma Hatun Esen
AĞIT GİBİYDİ BU ŞİİR.KUTLARIM MELEK YÜREĞİNİ . SEVGİMDESİN. FATMA HATUN ESEN
Saygılar...
İlk tam puan.
TÜM YORUMLAR (7)