Gökbaş Çiçeği Şiiri - Adnan Durmaz

Gökbaş Çiçeği

gökbaş çiçekleridir gözlerin
bozkırın fuşya akşamlarında
çipil çipil yıldızlar gibi
suskun-harcai-hovarda

binlerce yılın ortasında bir
yaşamak anlık bir mucizedir
kalbini al ve git-al ve git
gözlerin sözcüksüz iki dizedir

bilmezsin bir tepede uzandım da toprağa
aşka binlerce şükrettim –sen çiçekler delirdin
sen ki hani oradan geçip giden
kızarmış burunlu gül dudak yeldin

hiç bi şey veremez insana
yar olanın var olduğunu bilmenin sevincini
ah ömrümüz bir esmer rüzgar ki aslolan aşk
yaşam dediğin -ölüm dediğin nedir ki

sevdaya uzanmaktır ömrü gökbaş çiçeklerinin
uzan goncalarından düşler sağayım
beni ordan geçen göçmen bulut say
hep sen dokun bana-hep ben yağayım

02.06.2006 11:45
Adnan Durmaz