Göğü Öper Gibi Düş-düşersen!

yaralı bir kumrunun gözleri aralanırken
koyultsun o şarkıyı dudakların hep…
gece; kanayan gül’ün ulumasıdır
zamansız gülüşler atığı…
ve dağ nazenin sancır
tomurcuk yüzün patlarken…

fantom bir sevdaya yolculuk başlar,
çocuksuz annelerle taşarken şehir
debisini yıkan,babasız çocuklarla doluyken gözlerim…
beni bir buluttan kim sökebilir…
içini ferah tut yağmur yağarken

ışığım senden uzayan,gölgeyim..
araf’ında -botan çayı- akmakta bu iki halin..
inadına kurur; -zorava,reşinan,basur ve garzan-
asit yeşili korkuyla uzarken çakal tüyleri…
en azılı korsan taifesi tekmile durur
ahını taşıyan gemiler geçerken..

bakışında;
yadigar billur gibi dağılmalı nardüz platosu
eğilmeli ıslığına kavuşşahap …
düşersen göğü öper gibi..
dağ’a siper gibi düş..! düşerken…

ay biriktir sadağında,yıldız biriktir
ve bir aşkı çoğalt yanarken..

oğul arı