Göçtü İsmet Şiiri - Yağmur Tunalı

Vücudun yurdunda bir candı adın,
Derviş güllerine boyandı adın.
Şu devran içinde hicrandı adın,
Bir güzel sadayı duyandı adın:

İsmeti'im, dillerin sadasız kaldı,
Gün bitti... geceler rü'yasız kaldı!

Yollarda çaresiz bin can ağlasın!
Göçen kainata zaman ağlasın!
Reva mıdır bir Erzincan ağlasın?
Sana bu talihsiz vatan ağlasın!

İsmet'im, lügatler manasız kaldı,
Kurduğun dünyamız dünyasız kaldı!

Takdirin sırrını kimden sorayım?
Bilir mi ki bir hekim'den sorayım?
Söyler mi derd-i elim'den sorayım?
Rab bildiğim o Kerim'den sorayım?

İsmet'im, yar sazı icrasız kaldı,
Derdimiz devasız... devasız kaldı!