Göçer Gider Şiiri - Mehmet Postallı

Yetti mi vakti, saati;
Can, bedenden uçar gider.
Ötelenmez, hüküm kati;
Gel denince naçar gider.

Bir hayata adım atar
Ya ihya olur, ya batar
Bataklık düşeni yutar;
Yolu bilen geçer gider.

Dolaşır, gezer bir zaman
Arar sığınacak liman
Gerekli olan din, iman
İmansızlar kaçar gider

Yeryüzü açık bir borsa
Yükselir değer bulursa
İyi, kötü her ne varsa;
Ektiğini biçer gider.

Geniş bir arza salınır
Hayatı kayda alınır
Rabbini kim bilir, tanır;
Yollarını açar gider

Cimri midir, cömert midir?
Yumuşak mıdır, sert midir?
Mert mi, yoksa namert midir;
Tarafını seçer gider.

Doğru olan, vefa, güven
Taş üstünde dönmez düven
Onu, bunu dövüp, söven;
Kazancını saçar gider.

Kimi gider, kimi gelir
İyilerin nâmı kalır
Nasipte olanı alır;
Son yudumu içer gider.

Zorlu şartlarla güreşir
Çalış, kazan, getir, pişir
Konduğu ilk yurt değişir;
Yeni yurda göçer gider.

Mehmet Postallı / 2022