Göçebe sevdam Şiiri - Nimet Öner

Göçebe sevdam

Biliyorum Göçebe bir sevda benim sevdam...
Senden uzak kalsam bile gidemedim bir yürek ötene...
Muradım olmadı diye, inadı murat belledim! birkaç vuslat yaşadım bir günde

Ah ömür gözlüm her gece olduğu gibi
yine sendeyim bu gece hayalim fotoğrafının kapısını çalıyor usulca

Kim demiş fotoğraflar konuşmaz diye?
Senin fotoğrafını seyre dalıyorum
Gözlerinden bir ses yükseliyor antik çağlardan kalma
ikarus labirentletini anlatıyor, dinliyorum huşuyla

Bir anda görülmez bir el uzanıp beni diplere çekiyor dalga dalga,

Kanatlarım yorgun uçamıyorum gözlerinin asumanında

Sonra geziniyorum yüzünün coğrafyasında
Çizgiler konuşmaya başlıyor

Bir mimik çocuk şarkıları söylüyor sesizce dinliyorum..

içimde ağlayan çocuğu çene gamzende uyutup saçlarına bakıyorum

Her telinde yeni bir medeniyetin görkemli yüzünü görüyorum
Şakakların
Zorla boşaltılmış bir şehrin öksüz kalan dağ etekleri gibi yer yer kar yağmış olsa bile, kardelenleri büyütüyor koynunda

Bir çizgi hayal kırıklığını anlatıyor kısık bir sesle..

bir çizgi yarım kalmışlığı anlatıyor kesik kesik cümlelerle

Kirpik uçların bir çınarın dalları gibi
sonbahar erken gelmişcesine bir ayrılık şarkısı söylüyor yorgun yaprakların düşmüşlüğüne..

Alnında üç çizgi şükür çekiyorlar her biri ayrı bir dilde

Bakışlarının bir tarafında yusufcuk ötüyor ürkek ürkek
Bir tarafı samanyolu gibi uzayıp gidiyor ötelerden ötelere

Ve bir göç şarkısı söylüyor içten içe

Öyle çok sen oluyorum ki;
Kulağıma hangi şarkı çalınsa, sesin vuruyor tınısına.. 

Hangi şiirin kapısını çalsam, sen çıkıyorsun karşıma. 

Ah dem gözlüm, kanatlarım yorgun uçamıyorum
İznin olsa da bir mola versem yüreğinin mavi kıyısında

Azra Nimet öner