Gözler ufka dikilir de birgün
İlk kıpırdanışlar başlar gönülde
Kimi göç der buna
Kimi de sürgün
Şafaklar yarılıp kan boşalırken
Kutlu bir vakittir düşülür yola
Yok artık dünyada bir tane mesken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim