Göç Anı Şiiri - Kağan İşçen

okyanus ortasındaki kayada
güneş izleri gibi
bende uzaklığının yansıması
sarısı bozulmamış
adsız bir geçiş mevsimi hüznünde
boğulmak gibi gidişinin ani ertesi
durulmuş bir suda
aksini görmekle başlamalı her yaz
göğüs kafesime hapsetmeliyim
gülüşlerinin kokusunu
ayrı ayrı
gözden kaçan ne kadar göç anı varsa
umudu taşımak için
sesinin buğusunun gökkuşağı rengiyle
ve en yakıcı ağustos bizim olmalı sevgilim
eylüle iyi hazırlanalım...