Gizem Şiiri - Erdoğan Çeçen

1.

Gizem...

Gizem doldu sinem,

Hançeri sineme vurdum...

Karşı yayladaydı savaş,

Kurşuna dikildim durdum,

Aldırmadılar...

En tepedeydim,

Küçüldü savaş...

Özgürdüm tepe de,

Olmadı gelenim,

İndim ovaya...

Düzgün kalmak istedim,

Doymadı karnım hiç,

Aç kaldım özgürlüğe...

Kahpelikler, entirikalar;

Vardı ortada...

Bizim balam,

Bizim;

Başımız berbat...

2.

Boynum büküktü hep,

Demiri bükmeme rağmen üstelik...

'Naçarım' dedim,

'Gelmeyin üstüme yıkarım' dedim,

'Çekin namluları kaçarım' dedim...

Yakıldı türküler...

Ooooy balaaaaaaam, oooyyyy, ooooyyyyyy, ooooooooooooyyyyy....

Ağladı vücudum,

İçim kan dağladı.

Sevda da değil,

Kim bağladı...

Ezdiler, çiğnediler bodrum da...

Neyimiz eksik,

Kim bizden yüksek!

Niye alçalttılar,

'Yere yat' dediler...

Başladı sorgular...

Vaaay balaaaaam, vaaaaaaaay, vaaaaaaaaaaaaaaaayyyyyyyyyyy...

Dedim ya! balam,

Dedim ya!

Bizim;

Başımız berbat...

3.

Uyuttular,

Uyutarak büyüttüler,

Uyumaktan korkarken...

'Yapmayın' dedim,

'Etmeyin' dedim,

'Küfretmeyin' dedim,

'Vurmayın' dedim,

Dinlemediler...

Bir köşe yeterdi bana,

'Yooook' dediler,

Köşeden köşeye çarptılar...

Resmim çizildi...

Vaaahhh balam, vaaaaaaaaaaaaaahhh, vaaaaaaaaaaaaaaaahhhh...

Daha ne deyim balam;

Ne deyim.

Bizim;

Başımız berbat...

4.

Gökyüzünü kaldırmak istedim,

Ruhum niye açılmasındı!

Niye yıldızlarla oynaşmasaydım.

Bütün ışıklar toplanıp,

Niye kara bahtım, aklaşmasındı...

Vurdum göğsüme,

Çöktü...

Neredeydi göğüs kafesim!

Karaciğer, akciğer nerede?

Bir tek yürek,

Avuç içimde...

Sıktım;

Kan fışkırdı,

Kan...

Kaaaannn balaaaam, kaaaaaaaaaaaaaannn, kaaaaaaaaaaaaaaaaaaaannnnnnnnnnnn...

Anladın mı şimdi balam?

Anladın mı? .

Niye olur bizim hep,

Sonumuz berbat?

SONUMUZ BERBAT...

.