Giz Sarmalı Aşeka Şiiri - Türkan Duru

Ayağı kırılmıştı, taburenin geceden.
Bir yudum şarapta sendeledi durdu
Urganı boynuna geçirdiği yerde
Astı kendini bir sözcüğe, şiirdi talan oldu.

Kadeh devrildi yerler aşk, gözler ala
Bir odada sabah battı, gece doğdu.
Öpmüştü kararmış gözaltlarından şiirin,
Tabureye kirpikleri vurdu…

Sulaktı coğrafyası bu kaderin
Söndü ışığı kurak oldu.
Bir şiir şair ederdi adamı amma
Okuyanı yoktu hayal oldu…

Ölümdü o gece
O gece fazlaydı bir hayale
Şair âşık olmasa bir yazara
Yazar zahid olur muydu
O küçük hadiseye büyük hevesle.
“Aşeka”ydı kelimeler teninde
Ünlem ünlem devrildi önünde…

Keser döndü sap döndü de
Düştü şiirin önüne, dizinin üstüne.
Diz iyileşti, şiir kabuk
Gözler kapı, ten duvar oldu.
Söz uçtu yazı sustu
İzi dilde suçtu, giz ile avare oldu…