Gitti Gider Şiiri - Ali Çelik 3

GİTTİ GİDER

Dünya ona hazır sofra, belli doğmuş kaşıkla
Yemek yerken, yarışıyor, sen sanarsın ışıkla
Sanki sofra bütünleşmiş, doğduğunda beşikle
Dünyanın nimetine, doymadan tatmış gider

Akıl baliğ olduğunda, başlar mal edinmeye
Kimseye zırnık vermez, başlamış didinmeye
Borç almış başkasından, ömründe ödenmeye
Dünyadan mallarını, elinde tutmuş gider

Dikkat etmez ömründe, hak, hukuk da ne diye
Rüşveti almış yemiş, hepsi olmuş hediye
Bunları ayırmışlar, haram, helâl ne diye
Haram ile helâli, iç içe katmış gider

Hiç utanmaz denir mi, zaten arsız olana
Bulsa yolda bir odun, yılan gibi dolana
Sıkışırsa baş vurur, binbir çeşit yalana
Yemediği halt kalmamış, ar damar, yırtık gider

Faziletmiş, namusmuş, hepsi olmuş pespaye
Yalan ve riyakarlık ona olmuş sermaye
Dediğini açık de, kâr etmez hiç kinâye
Şan, şerefi, dünyada, kuruşa satmış gider

Muttaki kullar ise, Rablerine sığınmış
Kötü amel, günahı, işlememiş arınmış
Şeytanın fitnesinden, uzak durmuş, kaçınmış
Tevekkül etmiş Hakka, tasayı atmış gider

Hak yolunda erimiş, Hakkın sâlih kulları
Hak aşkına yürümüş, gece gündüz yolları
Hak aşkına harcamış, servet ile malları
Karanlığa mum olmuş, yanmış da bitmiş gider

Malayâni iş yapmamış, taat, ibadet, zikir
Şuurunda olmuş hep, gözetler, Münkir, Nekir
Akıl kalbin emrinde, vermiş hep güzel fikir
Boşuna söz dememiş, her sözü tartmış gider

Bir üstüne bir koymuş, yaptığı hasenede
Görmüşse de kötülük, devam etmiş gene de
Hiç de kafi dememiş, yaşamış yüz senede
Muttakinin sevabı, her günü artmış gider