Gitmeler Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Hayat hep bir gitmelerdir
Icinde naralar inletir
Okula gitmekle baslayan
Minicik yuregini haslayan
hayat hep bir gitmelerdir

gurbete gidersin, yarin geri kalir
askere gidersin yarinin akli kalir

Biletin cikar, ceker gidersin
Anneye hasret, babaya hasret
Tayinle gidersin, dûgünle gidersin
Mezara ulasmakla biter dersin
yanilirsin

Berzah, hasir, sirat
Varlikta hep bir gitmelersin
Her gidiste inlersin
Cunku sen aslinda huzunlersin, elemlersin

ayrilik denen sevimsiz zorunlulukta
Arzular bir şelale olsada
Ozlemler yagar hep
enlemlerine boylamlarina hayatin

Aslinda hayat hep bir elveda
Bazisinda gorusmek umutlu veda
Bazisinda bulusmak mezarda

Hayat su gibi aslinda, hep akar
Batidan doguya, kuzeyden guneye
Bazen ucaklarla, bazen tabutlarla
Enlemlerine boylamlarina ayriliklarin

Cocukluktan genclige
Genclikten ihtiyarliga akarsin
Hergun kabire binlerce akana
Hic akmayacakmis gibi bakarsin
Oysa bu oyle bir hayat ki
duran su gibi, akmazsa kokarsin

Hayatta Her gidis aryi bir huzun
Dokulur yuzun, nemlenir gozun
Uzulursun, Gittikce suzulursun,

Ayriliklardir insani olgunlastiran
Ates ve suyun çeligi erdirdigi gibi
Bir hasret firininda yanarsin gurbetin
Bir vuslat suyunda serinlersin memleketin
birde bakarsin Celiklesmissin
Demirden celige terfi etmissin
Sen artik celikten iradesin.

Hayat hep bir elveda
Bazisinda gorusmek umutlu veda
Bazisinda bulusmak mezarda