yüreğimde kilitli sevdaların küf kokusu
ellerimde maviliğe uçurduğum kuşun teleği
yediğim simitin dökülmüş susamı kucağımda
dizlerimde bir ağırlık küreğe mahkum haldeyim
ayaklarım prangalı adsız diyarlara
gitmiyor yol almıyor ki gemilerim küreksiz
terk edilmişim ıssız bir adaya kementsiz
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
