Git/me Şiiri - Mahmut Tonbul

Bakma öyle yüreğimi deşer gibi
Çevir başını gökyüzüne
Ancak o vakit konuşabilirim seninle
Duyabilirim belki o an sesini
Sahi iyi misin?

Benim nasıl olduğumu sorma ne olursun!
İyiyim ben...
Birbaşınalığı aldım omuzlarıma
Yüküm ağır, vakit Eylül
Sol yanımın sancısı şiirlerime vurdu
Yediveren hazana durdu
Yazmaya başladığım kitap hala yarım
Kaybettim kalemimi aradım bulamadım
Sahi kim çaldı gördün mü?

Ayın ilk dördüydü
Seni gördüm düşümde
Karanlıklar içinde yürürken
Gölgenden tanıdım seni
Epeyce uzamış saçların
Beyazlar ilişmiş tane tane
Nefesin daha derin, daha kesik
Öfken yok olmuş
Hüzün sarmış yüzünü
Sebepsiz bir tebessümle
Kim aldı umutlarını söyle?

Sorma beni iyiyim, iyiyim ben....

Babamı çaldı zaman
Bir yetimlik yapıştı kursağıma
Sağ dizimin ağrısı uykularımı böldü
Yaz mevsiminde başladı rüzgarlar
Asi yanım törpülendi
Kızım büyüdü
Tütüne başladım senden sonra
Sığamadım dört duvara
Avluya diktiğimiz vişne kurudu
Deniz feneri söndü
Ateş böcekleri terk etti şehri
Yurt edindim bilmediğim bir coğrafyayı
Çok şey var aslında
Sussam olur mu?
Gitsen olur mu?

Gitme!!!