Git hadi, öyleyse Şiiri - Kenan Faik

Başkalarının dinlencelerine bırakma şiirlerimi
Ve sana
Sana
Tüm mısralarım…
Yıldızlı göğe sakladığım tüm ihtiyatlarım hınçlarıyla
Umursamadan sevinç dilimlerine bağlı saatleri
Saldırıyor yokluğunun tenhalarına…

Yoksun
Ve yine
Yine
Bugün
Ve yarın
Ve sonrası
Kalabalıkların örüntüsü sanki örtün
Gizlenmek için kaçışlarına…
Bildiğim tüm hatların gözümün önünde
Bakışların
Gözlerin
Belirsizliğe mahkum ettiğin
Belli belirsiz tebessümlerin
Gözümün önünde hiç dağılmadan
Endamın…

Susuzluğum
Çığlara meftun…
Bekliyor
Gecene güneş doğsun diye…
İçmek için seni
Eridiğinde yudum yudum…
Kapısındayım bir köle kisvesinde
Saklı aleminin…
Ya aç
Ya bırak beni…
Ya kalayım
Ya gideyim…
Ortası alev
Ortası yangın
Ortası cehennemim…

Ve
Gideceksin sende…
Biliyorum…
Zaten kim kalabilmiş ki
Gitmeden…
Dehre çalınan tüm eskimişlikler
Değildi
Bir kalıntısını bırakmaktan öte…
Leyla ile Mecnun
Kerem ile Aslı
Ferhat ile Şirin
Değil
Bir rüzgarın hafifçe kımıldamasından başka bir şey…
Ve onlar dahi
Bırakırlarken kendilerini bilinmelere
Bilinmezliklere salınan sevdalar kolay değil…

Ve
Git…
Sürgünlere vur derununu
Yüreğini
Meşakkatli bir göçün sevdasına bırakıp…
Git…
Kalmalar değil
Gitmeler hep iz bırakır mazilere
Kopmak
Kaybetmek
Ya da bir ömrü beklemek…
Tatmin etmez bizi fenalar
Ölümlü bir alem yetmez
Eskimişliklere değmez
Asırlara
Ebediyet değişilmez…
Asla değişilmez…

Git hadi…
Öyleyse…