Git Şiiri - Erol Kılıç

Hadi git
Ardın sıra akıtılan gözyaşından sana ne
Bir yürek yanmış, bir can acımış
Bir gönül dilden dile dolanmış
Biri var diyorlar sana çok bağlanmış
Sensiz yaşayamayacağı her halinden belli
Kır gönlünün pas tutmuş zincirlerini
Ardına bile bakmadan hadi git
Uzak çok uzak diyarlar yurdun olsun
Söyleme gittiğin yerleri kimseye
Olur ya kulağına gelir de
Hangi yöne gittiğin
Düşer ardın sıra yollara
Geçtiğin yollarda
Ayak izinden bilir seni
Su içtiğin çeşme başında
Buz soğuğu kokundan tanır seni
Börtü böcekle konuşup
Arşın dağlarla halleşip
Karanlık gecelerde vahşilerle sırlaşıp
Karlı diyarları aşıp
Herkes olmuşken herkesler arasında
Kimseleşemediğin dünyan da bulur seni