Artık yoksun sen ....
Elimde kalan sadece keder
Ne zaman yürüsem bu yorgun kaldırımlarda
Kırmızı gül bahçesinde sen geliyorsun aklıma
Bu sehirdeki en sessiz sokak geliyor
Bir günlük mutluluk yaşayan kelebekler geliyor
Mutluluk nedir ?
Bilmediğimden soruyorum
Küçük şeyler diyorlar
Bence sallıyorlar
Çocukların gözlerine bakıyorum
Mutluluk göz kırpıyor
Artık senden vazgeçiyorum ...
Çünkü artık sensizliğe dayanamıyorum
Daha kötüsü bir gün her şeyin düzelebileceği inancımı da yitirdim
Ne küçücük bir ihtimal kaldı sana dair,
ne de azıcık da olsa hayalim.
Ben yalnızca seni değil, umutlarımı da kaybettim...
Neden ...
Ne kadar zor ,
bir o kadar da kolay değil mi ?
Neden ?
Peki ya cevap vermek ,
o kadar kolay mı ?
Öyle bir aşkla bağlıydım ki sana
Öyle böyle değil korkusuzca
Sınırsızsızdı duygularım
Ardından durgunluklarım
İki kişilik umutlar kapladı tüm benliğimi
Ama benden başkası bilmedi seni ne kadar sevdiğimi
Sabahlara kadar yandım içimdeki kor ile
Kim bilir sen kiminle ele ele göz göze
Keşke dedim dönse de içime bir su serpse
Yine düştü aklıma şimdi sen kiminlesin nefes nefese
Ne güzel şey seni unutamamak
Patlayan bombalar içinde
Savaşın ortasında
Ve daha 35 olmadan yaşım
Ne güzel şey seni unutamamak
Üzerinde mavi elbisen
Ne kötüdür insanın aklı ile yüreği arasında çaresiz kalması.
Ne kötüdür an kadar yakın, bir ömür kadar uzak olması
Ve bilirmisin?
Ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması.
''BEN'' Deyip susması
''SEN'' Deyip ağlamaklı kalması...
......... (ismi)
Dedi leyla bağırdı arkasından
Durdu ..... (isim) arkasını dönmedi gözleri yaşlıydı
Öyle görünmek istemedi
Leyla Gidiyorsun dedi herseyin üzerini çizerk
Evet dedi ......(isim) gidiyorum
Aşkıma kapalı bir kapının önüne bırakılmış yaralı bir kuş gibiydim.
İnanacak, bir ibadet gibi yaşayacak tek şeyimdi senin sevgin
Karşılıksız, güvensiz, sessizce yaşanan bir aşk...
Nasıl da hoyrattın bana karşı...
Kalbinde değil miydim gerçekten?
Neydik biz söylesene?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!