Zamanla ögretiyor hayat
Bir çivi gibi çaka çaka
Güvenmek inanmak daha önemlisi sevmek sevilmek istiyor
Zamanla ögreniyorsun
Kaybetmenin ne anlama geldigini
Gelmeyecegini bile bile beklemeyi
Bir ada vapurunda başladı herşey
Yada bir pasaport vapuruydu
İşte öyle birşey ...
Başladi deniz in ortasında martılara atarken yem
Uzandi uçsuz bucaksız dağlara
Yaşlanırken kücük gövdemiz
Sonra azalıyorsun
Azar azar
Bir son bahar ağırlığı kaplıyor yüreğini
Sığamıyorsun kendi yüreğine
Dar geliyor bunalıyorsun
Boşaltsam diyorsun
nerede bulacaklar bizi hangi gül bahçesinde yada bir dağın eteğinde
hangi manzarayı izlerken rüzgar dağıtacak saçlarını
hangi sandal koparacak ipini kaybolacak içinde şiirler ile
ve biz hangi gün batımını izleyecegiz el ele
sen ve ben olacağız bu asi şehrin iki aşığı
yanık bir türkü olup gezeceğiz dilden dile
Ben susuyorum artık
sende sus ne olursun
dilin alışkın değil güzel sözler söylemeye
bende aşina değilim söylediklerine
farklı dünyalarda yaşadık
ben siyah dedim sen beyaz
Sana şarkılar yapıcaktım onlarca şiir yazdım
Artık hiç birisini bilmeyeceksin ve dinleyemeyeceksin
Belki artık güneş de hiç doğmayacak
Artık kışın ortasında bile balkon çok sıcak olacak
Ve artık sana bir şiir yazan olmayacak
Belki çok mutlu olacaksın
Sana şarkılar yapıcaktım onlarca şiir yazdım
Artık hiç birisini bilmeyeceksin ve dinleyemeyeceksin
Belki artık güneş de hiç dogmayacak
Artık kışın ortasında bile balkon çok sıcak olucak
Ve artık sana bir şiir yazan olmayacak
Belki çok mutlu olacaksın
Beni boşver sevgili
Bildiğin gibi degilim
Kendin için yeni oyuncaklar
Yeni yalanlar bul
Oluruna yaşandı de geç
Bir gülücük yükle içindeki yangına
........... ........... ..........
................. ........ .......
..... ....... ........ ........ .........
............... ...............
.......... ......... ......... ............................
............... ....... ........ .......
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!