Camda çıkan güzel yangın
kağıda indi. Mevsim kızıl
bir tilki, sürtüyor tüylerini
bahçeye dalgınlıkla.
Ah esrarlı ışık oyunları ikindinin!
Çocuk, çilleri güneş lekesi,
e
..........
..........
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Ağır, ağır çıkacaksın bu merdivenlerden,
Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak,
Ve bir zaman bakacaksın semâya ağlayarak...
Sular sarardı... yüzün perde perde solmakta,
Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta...
Eğilmiş arza, kanar, muttasıl kanar güller;
Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller,
Sular mı yandı? Neden tunca benziyor mermer?
Bu bir lisân-ı hafîdir ki ruha dolmakta,
Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta...
Ahmet HAŞİM
Bu şiirin ikizidir bence. Şiir yazılmamış, yağlıboya tablolar yapılmış. Bir resim galerisini gezdim. Konu: Sonbahar... Vakit: İkindi... Renk: Kızıl... Yer yer tükenmişlik, yer yer yara... Nostalji, dibine kadar! Maziye şöyle bir göz atmak... Eski defterleri karıştırmak... Biten evlilik... Gelen delilik... Belik belik saçlardan alınan hınç... Ağıt ağıt bir kadın... Adı: Anne!
Çocukluk günlerinde cıvıltılar ararken rastlanan acılar, kıvrandıran sancılar...
Kısaca bugünden düne, dünden bugüne kızıl kızıl gidiş gelişler...
Tek kelimeyle: Hayat!
Tebrikler... Teşekkürler...
Not: Bu kadarcık olamaz şiirin hissettirdikleri. Çünkü bu şiir, şiir değil, bir romanın özeti!
Sağlıcakla kal
Hoşça kal
Şiirle kal
‘’Yeniden başlayabilseydim eğer, yalnız mutlu anlarım olurdu.
Farkında mısınız bilmem, yaşam budur zaten.
Anlar, sadece anlar.’’ der Borges, kült şiiri Anlar’da.
Girdap şiiri de çocukluğa kazınmış anları resmediyor.
Çoğumuzun aklında vardır ya hani yakalanmış,hayattan çalınmış an parçalarının birer saliselik çakıp geçen görüntüleri,sekanslar içinden kopup gelen vur kaçları…
Sakin,yalın bir dilin altına gizlenmiş köklü bir acı belli ki…
Saçlarını kucağına kesen anne,ağlayan anne…
Örtüklüğü abartmayan,klişeleştirmeyen bir tavır şiirdeki..
En çok da bunu sevdim.
Şairin sayfasında onu tanıtan bir yazısı var Hüseyin Günal’ın.Çok önemli bir tespiti var şiir üstüne; ‘’(Şiirde) Aslolan Verlaine’in dediği gibi ritmdir, şarkıdır ‘’
Zaman zaman vurgulamaya çalıştığım bir husustur benim de kendimce.
İçinde gizli bir şarkısı,yükselip alçalan bir ezgisi olan şiirler yakalayıverir okuyanı kalpten. Ve içinde kendine mahsus bir iklim,bir atmosfer yaratabilen şiirler,kuşkusuz…
Bazen başarırız bunu biz kalem emekçileri,bazen de fena çuvallarız ! Olsun ! Netice de yolunda ölürüz !..
Girdabına gönüllü çekildiğimiz bir şiir olmuş.
Keyif verdi.Hüzün verdi.
Şairine saygımla.
TÜM YORUMLAR (9)