Giray Özer Şiirleri - Şair Giray Özer

Gül efkarım derdime biçare olmaktan uzak
Hüznüme lokman, neyime nefes, meyime meze ol
Süreyyalar doldursun gökkubbeyi kirpiklerin kadar yakın
Gönlümün feri, zümrüt kadar yeşil, safir kadar mavi ol

Sinemi deldi geçti şu garip bülbülün figanı

Ne güzeldi geçmişim.
Ne güzeldi çocukluğum.
Hani şimdi nerede kaldı bu mutlu anlar?
Nerede o sıcak odam?
Nerede oyuncaklarım?
Neşe ile dolu çığlıklarımız,

Surların dibindeyim akşam üstü, tek başıma
Yanımda şişem, cebimde birkaç leblebi
Duvarlarla dertleşirim geceden sabaha
Şehirden uzak bu yolda, dinlerim kendimi

Sıkıldım mı, yakarım bir filtresiz Bafra

Derin ruh halindeki sessizlik düşüncemde
Belli ki sen varsın bende, dertsiz, kaygısız
Yaralar açılsa bile şu anlamsız görünümde
Rüzgar beni ferahlatmayacak kadar saygısız.

Dilesem ki veda törenleri sonsuz olsa

Okyanuslar mürekkep olsa da yetmezdi
Arzuhalimi kaleme almaya.
Biçare kalırdı ferfigan eden çırpınışları yüreğimin,
Umutsuzca yeis eden kaderime.
Kainatın bestesini ben yapsam,
Güftesini de sen, sessizce ve utangaç.

Dingin bir ses bu, beni uykumdan alan
Çağır beni, çağır rüyalarımdaki adımla
Gel de bana bir kanat çırpışıyla
Hüzün olmasın gözlerinde, sevinci yaşa
İçinden gül, içinden ağla ki ıslanmasın gökyüzü

Ben aşkın darbını bilemedim, avare gönlüm sevince, delice, ince ince...
Sevdanın mayhoşluğuyla duyamadım, maşukun ahını, aksedince, içime
içime...
Tutamam sandım gül sarmaşıkları, görünce o bakışları, hazan gibi, acı
acı....
O'na verdim tek emanetim şu canı, öptüm önce eteğinden, sonra terk ettim

Bir Suna gibi yükselmiş kirpiklerine hicranım
Zülfünde bir tutam gelincik, gözlerinde sürme
Dert eylemiş yüreğim ıslak gözpınarlarını
Ne olur yarim koş gel aşkın mabedine

Şifa aramam bu ince hastalığa artık

Şu kurtarılmış doğa parçasında, bir kayanın ucunda
Asi bir diken uzatmış başını, denize ve ufka
Besbelli ki deniz de sevdalı, oturmuşlar kucak kucağa
Öyle bir perde çekmişler ki etrafa
Ne dostları anlar bunu ne düşmanları

Titreyen bir el gibi sarıldım sevgilerine.
Yaprak dökümü gibi sararıp soldu geçmişim.
Son demini almış gençliğimin deliliği vardı kanımda.
Tüm bunlara rağmen, yıllar boyu unutmayacağım ki;
İki küçük kelebeğin umutsuz çırpınışları,
Dünyalara sığmayan bir sevgiyle intahara ulaşacaktı.