Evet, çok kısa da olsa ona iyi davranmalıydım. Canım cicim demeli, birazda ellerimle sevmeliydim. Bu da onun kaderiydi işte... Allah onu da biz insanlar için yaratmıştı. Gıkı bile çıkmıyordu kardeşlerinden ayrıldığı, koparıldığı zaman.
Kim kopardıysa onu hayattan, öyle ya ağzı dili yok ki ona lanet bile okuyamaz, küfür bile edemez, tek bir kötü söz dahi söylemezdi... Hatta içinde birileri varsa, onlar bile sesini çıkaramazdı... Nihayetinde onlarda elma kurduydular, ağızları var dilleri yok. Hatta ağızları dilleri bile yok belki... Şehzadeler Şehri Amasya'dakiler de bayağı meşhurdu...
Hani Nazım demiş ya ''Sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı?'' sanırım öyle bir mecburiyet yok... Elmanın bizi sevmesi şart olmasa da, elma yanaklı ufacık çocukları, mini mini bebeleri hepimiz bir başka severiz, gider yanaklarında bir de makas alırız... Makas da bizi tatmin etmez bazen, bir de popolarına şaplak vururuz... Şaplak da yetmez bazen alırız kucağımıza havaya atıp tutmaya çalışırız. Tutarsak sıkıntı yok da tutamazsak, sıkıntılar çıkabilir...
Tamamını Oku
