Gidiyorum Şiiri - Hilal Asena Civan

Güneş doğsa bile gönlüm kararmış,
Açılan çiçekler dalda sararmış.
Demek ki bu sevda buraya kadarmış,
Kaderin elinden tuttum gidiyorum.

Zordur elveda demek, dile gelmiyor,
Gözlerim ağlasa, kalbim gülmüyor.
Gitmeyince acın sona ermiyor,
Seni yalnızlığa kattım gidiyorum.

Ne bir sitemim var ne de bir ahım,
Belki de sevmekti tek bir günahım.
Mühürlendi kalbim, ağır eyvahım,
Güneşi içimde yaktım gidiyorum.

Yusuf, doğmaz artık güneş odama,
Bir veda bıraktım kanlı vedama.
Mühürledim ismini ıssız ruhuma,
Bir garip rüyadan çıktım gidiyorum.

Yükledim sırtıma bütün sızımı,
Kadere bıraktım kalan yazımı.
Dindirip içimde yanan közümü,
Mecbur bir menzile saptım gidiyorum.

Gözümün ferinden düştüğün yerde,
Sen derman olursun açtığın derde.
Adın mühür kalsın kapansın perde,
Ruhumu bende bıraktım gidiyorum.

Bir yanım Yusuf’tu, bir yanım veda,
Boşlukta yankılanır sessiz bir seda.
Artık ne bir umut, ne de bir nida.
Kendimi sende bıraktım gidiyorum.