Gidiyor Anılar Şiiri - Serap Demirtürk

GİDİYOR ANILAR

Dağlarına kar da olmam,aşkına bahar da olmam çünkü ben, benliğimi yitirdim. Kendimi rüyalarda arıyorum. Yalan... Her şey yalan. Artık sadece güneşin doğuşu ve batışı gerçek...Şu aynadaki ak saçlarım gerçek... Gerisi yalan...hepsi yalan. Düş gibi. Ocak, 2008

Dokunduğunda titreyen iliklerim dondu kaldı, evrenin sınırları bilinmezliklere sarıldı.
Akıl, dün ile bugünün sorgusunda takılı kaldı. Ellerimi tutan eller farklıyken kaldı benlik, geçmişle geleceğin girdabında… Vakit, umudu beş geçeyken sen geldin… Şimdi vakit umuda beş var ve sen, yoksun! Temmuz, 2008

Sancım, umudum, yalnızlığımın sesi... Sana ulaşamıyorum bu derin kuyudan...Çıkmaz sesim dışarı; tut ellerimi, al beni.Gecelerin zifirinde gözlerim ışık ararken korkularıma sinip kıvranırken ben, nasıl ki uykuların? Bilirim, çıkılmaz bir yolda asasız bir yolcusun. Gönüldeyim, dildeyim; ne garip şu 'yer'deyim. Eylül 2008

Düşlerime sığmaz oldu gerçeğin, elem rüzgarıyla savrulmaktayım. Viran gönül içine hapsettim seni, sen diye adını haykırmaktayım. El açıp duaya durunca bil ki benden ötededir dilimde adın. Çıksan karşıma dünya ilinde, gözlerine bakamam, sakınırım bil. Atmışım kendimi senden öteye, şu garip gönlümü avutmaktayım. Ocak,2009

Aşk, aynada seni görmekti yar. Yoksun, aynalar boş, odam ıssız. Nerdesin? Mart, 2009

Hani bazı heykeller olur, örtülüdür üzerleri. Çekilince örtü anlaşılır ne olduğu... Şimdi 'hayat güzeldir, çok özeldir'diyorlar ya sanırım onun da üzerini örtmüş kocaman bir sis bulutu... Bulut çekilince göreceğiz akla karayı. Mayıs, 2009

Tükenen, yollar olaydı keşke; tükenen, sevdaymış...bilemedim. Bilemedim de bilince ellerimde kaldı saçlarım. Haziran, 2009

SERAP HOCA