Gidişin Gibi Şiiri - Mustafa Duman

birden gitmemiştin hani.. toplanman uzun sürmüştü.
gözlerini almıştın önce. gözlerinde başladı diye herşey belki de.
eskimiş bir bakış bile bırakmamıştın, artık kullanmayacağın..
ayak uçlarını çevirmiştin sonra başka bir yöne
saçlarını toplamıştın ortalıktan..
hani gittiğimiz her yere biraz biraz döktüğün saçlarını
kısa kestireceğim diye tutturduğun saçlarını götürmüştün..
kestirip bir tutamını bile bırakmamıştın.
ellerini çekmiştin sonra beraber tuttuğumuz herşeyden..
kapı kollarından el izini silmiştin. masadan fotoğrafını almıştın.
ilk elimi bırakmıştın hiç bir şey bırakmıyorsun dediğimde
sonra sırtını dönmüştün, bana değil aynaya bile bakmamıştın
gülünce yüzünde açan çiçeği kendinden de saklamıştın
kötü bir şey hiç demedin zaten ama sevgi sözlerini geri almıştın..
hatırlıyorum
elinle sildiğin göz yaşımı yerine koymuştun bir tek giderken
sonra bir de ışıkları kapatmıştın...

gidişin bir kişinin gidişi gibi olmamıştı
defalarca çıkmıştın o kapıdan
şimdi camdan seni izliyorum da

diktiğin ağaç büyüttüğü yaprakları döküyor, gel..

(2001)