Bizi ayıran İstanbul üzgün
Öksüz çocuk yalnızlığında
Bıraktığın yer.
Aşk gerçekse
Prangaları eskitir
Mezara dek sevdiysen eğer.
Şimdi iki tel saçın
Beni avutuyor
Okuduğum son sayfaya
Bıraktığın.
Akşam güneşi
Kanayarak batıyor
Bir gün seninle doğar diye
Arkasından
Çaresizce baktığım.
Kayıt Tarihi : 4.1.2020 12:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kemal Müftüoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/04/gidince-28.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!