Gider İnsan Şiiri - Veysel Şimşek

Aç gözünü uyan artık,
Gel adam ol yüzü yırtık,
Dur desen dinlemez sürtük,
Kendi dalını budar insan.

Para pul mal mülktür odağı,
Dostuna batar budağı,
Eğer olmazsa dediği,
Boşa isyan eder insan.

Akıllı ayarında kalır,
Gerçek insan böyle olur,
Kendi eder kendi bulur,
Günahıyla gider insan.

Düşünde konuş her yönde,
Ateş sende közde sende,
Ya canıyla ya bedende,
Bedelini öder insan.

Bence en güzeli susmak,
Olmaz kan kusturmak kusmak,
Yalnış yola ayak basmak,
Kendi eliyle gider insan.

Veysel der ben kime kızam,
Her olanı biteni yazam,
Hal gidişat bozuk nizam,
Böyle gelmiş gider insan.