Gidenlerin Ardından
Bir sabah vakti sessizce çıkar yola,
Kimseye veda etmeden, ansızın bir sola,
Yüreklerde derin bir hüzün, bir boşluk,
Gidenlerin ardından kalır acı dolu bir yokluk.
Sözler düğümlenir boğazda birden,
Gözyaşları süzülür sessizce derinden,
Bir elvedayı bile çok görür zaman,
Gidenlerin ardından kalır kimsesiz bir figan.
Yürek yangın yeri, kor olur gece,
Her köşede bir hatıra, her iz ince ince,
Gözlerde biriken yaş, yüreklerde sızı,
Gidenlerin ardından kalır dillerde acı.
Anılar dökülür belleğin sessiz köşesine,
Bir tebessüm bırakır ardından, her anı taze,
Dostluklar, sevgiler, hepsi nakış nakış,
Gidenlerin ardından kalır kalplerde bir nakış.
Hıçkırıklar boğulur gecenin karanlığında,
Kelimeler susar, düşer anlam boşluğunda,
Yeri dolmaz bir boşluk, kapılar hep aralık,
Gidenlerin ardından kalır hatıralarla bir tanıklık.
O güzel günler geri dönmez artık,
Ne bir gülüş ne bir ses, her şey karanlık,
Dünyanın renkleri soluk, umutlar kimsesiz,
Gidenlerin ardından kalır bir hayal sessiz.
Kimi bir hastalıkla, kimi bir anlık kazayla,
Veda etmeden çekip giderler bir sabah rüzgarıyla,
Kalanlar yasla dolu, yarım kalmış sözler,
Gidenlerin ardından kalır dillerde pişmanlı sözler.
Özlem kavurur yürekleri her dem,
Gözler hep ufukta, belki döner diye hem,
Fakat giden geri dönmez, dönse de eksik,
Gidenlerin ardından kalır anılar hep kesik.
Bir bardak çay, bir eski fotoğraf köşede,
Her şeyin içinde saklı o derin sessizlikte,
Kokusu sinmiş odada, yadigar hatıra,
Gidenlerin ardından kalır yüreklerde yara.
Elveda demeden gittiniz sessizce,
Hangi diyarlarda şimdi vuslat peşinde?
Belki daha güzel âlemlerde buluştunuz,
Gidenlerin ardından kalır bizde yas dolu bir hüzün.
Gittiniz, tasası kaldı bu dünyanın bize,
Gitmenin acısı, hüznü, sızısı kaldı, ne çare?
Belki başka bir alemde siz, özgürce uçtunuz,
Gidenlerin ardından kaldı bize gözyaşı dolu son söz.
Şimdi her şarkıda, her esen rüzgarda,
Bir parça siz varsınız, hep aynı duygularda,
Ne kadar zaman geçerse geçsin aradan,
Gidenlerin ardından kalır yüreklerde bir feryat her zaman.
Dostlar boynunu büker, kelimeler yetmez,
Bir sitemli söz kalır, bir hıçkırık dinmez,
Belki de yolculuk biter bir başka diyarda,
Ama gidenlerin ardından kalır umut hep bir yarada.
Ve biz buradayız, sizi andıkça her dem,
Kalplerimizdeki yara, kapanmaz bilsem,
Dualar ederiz, şükürle biter her söz,
Gidenlerin ardından kalır, vuslata aç bir göz…
After Those Who Left
One morning, he quietly sets out on his way,
Without saying goodbye to anyone, suddenly a left,
A deep sadness in the hearts, an emptiness,
After those who leave, there remains a painful absence.
Words suddenly knot in the throat,
Tears float silently deeply,
Even when you see a goodbye a lot,
After those who leave, there remains a lonely figan.
The heart is a place of fire, embers will happen at night,
A memory in every corner, every trace is thin thin,
Tears accumulated in the eyes, aches in the hearts,
There is pain in the tongues that remain after those who leave.
Memories are poured into a quiet corner of memory,
He leaves a smile behind, every moment is fresh,
Friendships, love, it's all embroidery embroidery,
After those who leave, there remains an embroidery in the hearts.
Sobs choke in the darkness of the night,
Words fall silent, fall in the void of meaning,
An irreplaceable void, the doors are always December,
A testimony that remains after those who leave, with memories.
Those good days won't come back anymore,
Not a smile, not a sound, everything is dark,
The colors of the world are pale, the hopes are lonely,
After those who leave, a dream remains silent.
Some with a disease, some with a momentary accident,
They walk away without saying goodbye with a morning wind,
The rest are full of mourning, unfinished words,
Regretful words remain on the tongues after those who leave.
Longing burns the hearts of every dem,
Eyes are always on the horizon, just in case he returns,
But he who goes does not return, even if he returns, he is missing,
The memories that remain after those who leave are always dashed.
A cup of tea, an old photo in the corner,
Hidden in everything in that deep silence,
In a smelly room, an heirloom souvenir,
After those who leave, wounds remain in the hearts.
You left without saying goodbye quietly,
In which lands is vuslat pursuing now?
Maybe you have met in more beautiful realms,
After those who leave, we are left with a sorrow full of mourning.
You are gone, the worry of this world remains for us,
There is still the pain, sadness, pain of leaving, what is the remedy?
Maybe in another realm you flew freely,
After those who left, the last word filled with tears remained for us.
Now in every song, in every blowing wind,
There is a part of you, always with the same feelings,
No matter how much time passes, Dec,
There is always a cry in the hearts of those who leave after they leave.
Friends bend their neck, words are not enough,
One reproachful word remains, one sob does not stop,
Maybe the journey will end in another land,
But after those who leave, hope always remains in a wound.
And we are here, as we remember you, every dem,
The wound in our hearts won't close if I know,
We pray, every word ends with gratitude,
There remains after those who leave, a hungry eye for vuslata…
Kayıt Tarihi : 3.10.2024 12:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
