Sevgili! Ben sensiz.
Sokak başında kedi yavrusu üşüyor.
Aşk üşüyor; bahar soğudu, yazım bitti.
Orada sen, sensiz ben üşüyor.
Korkak kedi aciz, ıslak,
Yağmur ıslattı onu.
Küçük kedi, daha çok küçük, yapabilir mi sensiz.
Yağmur ıslatıyor, yağmur soğuk.
Bitsin!
Aşkına ihtiyacım var.
Sokak ıslak, karanlık, muhtacım.
Sıcacık, sımsıkı sarıl sar.
Bırakma kollarını, sımsıkı hissetmek istiyorum…
Uyumak sonra;
Çok mu beklediğim yetmedi mi özlediğim.
Her seferinde, her yalnızlığım da orada sokak başında sen
Her seferinde her karşılaştığımda yine o yağmur yokluğun.
Gözlerim yorgun.
Yine orada değilsin.
Koşuyorum, yağmur engelliyor yetişemiyorum.
Dur kal bekle beni!
...
Yine orada değilsin değil mi?
Yalnızlığım da karşılaştığımsın her seferinde;
Keşke dedim keşke... Keşke gelsen…
Keşke gitsen… Keşke bitse olmamış kalsa, bende sen kalmasa.
Sende ki ben kadar olsa her şey
Ben olmasam ya da sen kalmasan,
...
Ben sensiz sana doyamadan daha ne kadar?
Kaç sonbahar; kaç ölü yaprak;
Islak sokak...
Kayıt Tarihi : 31.8.2007 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaç sonbahar; kaç ölü yaprak;
Islak sokak
Şiirin başlangıcı da oldukça etkili ve sıcak.Çocuksu bir saflık var şiirde...Yalın ve hoş...Ve bitişte tatlı bir inleyiş...Tebrikler.
yakıpda yıkdı
sana olan aşıkm
şimdi hakla taşdı.
........yüregine saglık dost
Kaç sonbahar; kaç ölü yaprak;
Islak sokak...
Her gidiş ardında bir açlık burakır. Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (5)