Yol göründü
Işığı söndür
Umutlarımı sömür
Biri gidecek, bir başkası geç kalıcak
Ağlama vakti geldi geçiyor
Ama acılar konuşamaz
Vaaz veriliyor
Anılar siliniyor, saatlerse durmuyor
Utanmaya vakit yok
Gurura gerek yok
Ama yapamıyor insan,
Bir kenara atamıyor tek seferde
Hâlâ gölgen bedenimi sarsıyor
Hâlâ gözlerimiz buluşuyor
Ama sevgi değil bu biliyorum
Gitmen için yalvarıyorum
Yolunu gözleyeceğimi bile bile
Seni de rüyalarımın müdavimi yapıcağım
kabuslarımın baş kahramanı olucaksın
Duvarla bakıştığımda, yorgun olduğumda, ağladığımda, mutlu olduğumda, sevdiğimde, keşkelerimde hayalinle buluşacak çehrem
"Ben hiç gitmedim, sen gelmedin" diyeceksin
Gözlerimi kaçıracağım
"Sen güneşimde çıkamadın yağmurumda neden geliyorsun" diyeceksin
Boğazım düğümlenecek
Susacaksın,
Susacağım
Gideceksin,
Gidişini izlemekle yetiniceğim
Simya Kömür
Kayıt Tarihi : 12.2.2025 18:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gelmekte olan acının fermanı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!